Bağımlılık Oranı Tanımı
Bağımlılık oranı, çalışmayan yaş grubundan oluşan nüfusun çalışma çağındaki nüfusa oranı olarak tanımlanmaktadır. Bazen buna toplam bağımlılık oranı da denir. Bağımlılık oranı tanımında belirtilen yaş grubu genel olarak şu şekilde kabul edilir:
- Çalışma yaşı: 15 ila 64 yaş
- Çalışma dışı yaş: Sıfır ila 14 yaş ve 65 yaş ve üstü
Veri örneğine bağlı olarak bu yaş grupları değişebilir. Örneğin, bir ülkede 18 yaşın altındaki kişilerin çalışmasına izin verilmemesi mümkündür. Bu durumda 15-18 yaş grubu da çalışmama yaşı olarak kabul edilecektir.
Türler
Yaş gruplarına bağlı olarak bu oran, Gençlik ve Yaşlı oranı olarak iki kısma ayrılabilir. Gençlik oranı yalnızca 15 yaşın altındakilere odaklanırken, yaşlı bağımlılık oranı yalnızca 65 yaş ve üzerindekileri kapsamaktadır.
Bağımlılık Oranı Formülü
Bağımlılık oranının formülü aşağıdadır.
Bağımlılık Oranı Formülü = (Bağımlı Kişi Sayısı veya Çalışmayan Yaş Grubu) / (15 ila 64 Yaş Arası Nüfus)
Nüfusun yaşı arttıkça, nüfusun bir bütün olarak ihtiyaçları artmakta ve çalışma çağındaki nüfus üzerindeki baskı artmaktadır.
- Yüksek Bağımlılık (Yukarıdaki '1' deyin): Yaşlanan nüfusu desteklemek zorunda oldukları için çalışma çağındaki kişilerin yanı sıra tüm ekonomiye ait kişilerin yük altında olduklarını gösterir.
- Düşük Bağımlılık ('1'in altında sayın ): Çalışma çağındaki nüfus çoğunlukta olduğu için ekonomi için faydalıdır.
Bağımlılık Oranı Örneği
Bir ülkenin yaşa göre aşağıdaki şekilde sınıflandırılan 1.000 kişilik bir nüfusa sahip olduğunu varsayalım:
- 15 yaş altı: 250 kişi
- 15-64 yaş: 500 kişi
- 65 yaş ve üzeri: 250 kişi
Yani, bağımlılık oranı -
- = (250 + 250) / 500
- = 1
Yorumlama
İşte Dünya Bankası'nın web sitesinden küresel bağımlılık oranı eğilimini açıklayan grafik.
Kaynak: Dünya Bankası
Bu oranın yıllar içinde 2015'e kadar nasıl düştüğünü gösteriyor, bu da küresel nüfusun yaş sınıflandırmasının küresel ekonomik büyümeye tamamlayıcı olduğunu gösteriyor. Bununla birlikte, grafik yukarı doğru hareket etmeye başladıkça trend 2015'ten itibaren değişiyor gibi görünüyor. Çalışma çağı grubunun oranının azalacağını ve bu grubun üzerindeki yükün artacağını göstermektedir.
Benzer şekilde, farklı ülkelerin bağımlılık oranlarını (en iyi ve en kötü) açıklayan tablo şu şekildedir:
| En İyi 5 Ülke | Yıl | Oran |
| Katar | 2018 | 18 |
| Birleşik Arap Emirlikleri | 2018 | 19 |
| Bahreyn | 2018 | 28 |
| Maldivler | 2018 | 31 |
| Singapur | 2018 | 31 |
| En Kötü 5 Ülke | Yıl | Oran |
| Nijerya | 2018 | 111 |
| Mali | 2018 | 100 |
| Çad | 2018 | 98 |
| Somali | 2018 | 98 |
| Kongo, Dem. Rep. | 2018 | 97 |
Her iki tablo da çalışma çağındaki nüfusun ülkenin toplam nüfusu içindeki oranının ekonomiyi nasıl etkileyebileceğini açıkça göstermektedir.
En büyük 5 (En düşük bağımlılık oranı) ülke: Katar, Bahreyn, BAE, Maldivler ve Singapur ya ekonomik olarak gelişmiş ya da dünyanın yükselen ekonomileridir. Diğer tarafta, oran başına en alt 5 (En yüksek bağımlılık oranı) ülkeyi ele aldığımızda, Nijerya dışında beş ülkenin tümü ekonomik olarak iyi durumda değil.
Kullanımlar
Nüfusu çalışma ve çalışmama yaşı olarak sınıflandırarak gelirlerini kazanma kabiliyetine sahip olanları ve geliri olmayan veya gelme ihtimali olmayanları hesaba katmayı kolaylaştırır.
Ekonomik analiz için:
- Nüfustaki değişimi analiz etmeye yardımcı olur
- Ayrıca, ülkenin istihdam oranını hesaplamamız gerekiyormuş gibi istihdam eğilimlerini anlamaya yardımcı olur, sadece çalışma çağındaki nüfusunu dikkate almalıyız
Hükümetler tarafından kamu politikası yönetimi için:
- Politika yönetiminde hükümete yardımcı olur çünkü bağımlılık oranı artıyorsa, hükümetin gelir vergisi gibi çalışma çağındaki gruba tabi vergileri artırması gerekebilir
- Devletin, gelir getirmeyen yaş grubunun harcamalarını telafi etmek için günlük ihtiyaçlar için sübvansiyon sağlaması gerekebilir.
- Bağımlılık oranı, çevre ve altyapı için politikaların geliştirilmesine de yardımcı olabilir, çünkü çalışma yaşındaki grup çevre üzerinde daha önemli bir etkiye sahip olacak ve daha iyi altyapı talebi de daha yüksek olacaktır.
Sınırlamalar
- Ülkeler arasındaki bağımlılık oranının karşılaştırılması, doğru bir genel bakış sağlamayabilir çünkü farklı ülkelerde, bireyin işe başlamadan önce kazanması gereken asgari yaşla ilgili farklı düzenlemeleri ve ayrıca farklı işlere göre emeklilik yaşı ile ilgili düzenlemeler vardır.
- Ülkenin kültürüne bağlı olarak, bireyler bağımsız olmak için daha erken kazanmaya başlama eğiliminde olabilirler. Ayrıca bazı kişiler emekliliklerini birkaç yıl içinde erteleyebilirler.
- Çalışma çağındaki nüfusun bir kısmı, halen çalıştıkları veya hastalığı veya sakatlığı olması gibi diğer faktörler nedeniyle fiilen istihdam edilmeyebilir.
Sonuç
Bağımlılık oranının avantajları ve sınırlılıkları göz önüne alındıktan sonra, ülkenin ekonomik durumunu anlamak için faydalı bir gösterge olduğu sonucuna varılabilir. Ancak, birden çok varsayımı içerir:
- Birincisi, sadece 15-64 yaş grubu kazanıyor. Ve o yaş grubundaki her birey kazanıyor ve ekonomiye katkıda bulunuyor
- İkincisi, 15 yaşın altındaki veya 65 yaşın üzerindeki yaş grubundaki hiç kimse kazanmıyor
Her iki varsayım da çok gerçekçi değildir ve bu nedenle, bağımlılık oranından herhangi bir çıkarım yaparken, bu yaş gruplarının işgücüne katılım oranlarını da dikkate almamız önemlidir.
Bu nedenle, bu oran ülkenin ekonomik durumunu analiz etmek için tek başına bir araç olarak kullanılmamalıdır. Nüfusun ekonomik bağımlılığına genel bir bakış sağlayan diğer ölçütlerle de tamamlanmalıdır.
