Taylor Kuralı nedir?
Taylor kuralı, enflasyon oranı beklenen enflasyon oranına uymadığında Merkez Bankasına kısa vadeli faiz oranları belirlemesinde yardımcı olur ve enflasyonda hedef seviyenin üzerinde bir artış olduğunda veya GSYİH büyümesinin beklenenden çok yüksek olması durumunda Merkez Bankası faiz oranlarını yükseltmeli.
John tarafından verildiği için Taylor Kuralı olarak adlandırıldı. B. Taylor, 1993 yılında Dale W Henderson ve Warwick Mckibbin ile. Enflasyon oranı beklenen enflasyon oranıyla eşleşmediğinde ideal kısa vadeli faiz oranlarını değerlendirmek için Merkez Bankaları tarafından belirgin bir şekilde kullanılan bir terim veya araçtır.
Merkez Bankası, bir ülkenin Federal Rezerv Sistemi olarak bilinen ticari veya Devlet Bankacılığı sistemine bakan ulusal bir bankadır.
Taylor Kuralı Formülü
Hedef Oran = Nötr Oran + 0,5 (GSYİH Oranındaki Fark) + 0,5 (Enflasyon Oranındaki Fark)
Açıklama
Taylor'un Kuralına göre basit Faiz oranını hesaplamak için kullanılan basit bir formül:
Hedef Faiz Oranı = Nötr Faiz +0.5 (GSYİH Oranındaki Fark) +0.5 (Enflasyon Oranındaki Fark)
Şimdi yukarıdaki formülde kullanılan terimi anlayalım:
Hedef Faiz : Hedef oran, Merkez Bankası'nın Kısa vadeli hedeflediği faiz oranıdır. Genellikle ekonomideki Risksiz oranla ilgilidir. Fed fon oranları veya gecelik faiz / Bankalar arası kısa vadeli borç verme oranı olarak da bilinir.
Nötr Oran : Gerçek Enflasyon Oranı ile hedef enflasyon oranı ile beklenen GSYİH oranı ve uzun vadeli GSYİH büyüme oranı arasındaki farkın sıfır olduğu cari kısa vadeli Faiz Oranıdır.
GSYİH oranlarındaki fark (GDPe-GDPt)
nerede;
- GSYİH - Beklenen bir GPP büyüme oranı
- GSYİH - GSYİH'nın Hedef büyüme oranı
Enflasyon oranındaki fark (Ie-It)
nerede;
- Yani - Beklenen Enflasyon oranı
- It- Hedef Enflasyon oranı
GSYİH ve Enflasyon açığı arasındaki farktan önceki Çarpan herhangi bir sayı olabilir, ancak Taylor 0,5 olmasını önerdi.
Burada ortaya çıkan önemli soru, oranın “nötr” değerini değiştirecek olan makroekonomik kalkınmadaki dinamik değişimle ilgilidir. Oran ne daraltıcı ne de genişletici olmamalıdır, yani işsizliği hedefin üzerine çıkarma eğiliminde olmayacak ve etkisi enflasyonu hedefin üzerine çıkarmamalıdır.
Makroekonomik gelişme toplam talepte bir artışa yol açarsa, enflasyonu artıracak ve işsizliği düşürecek, sonunda nötr faiz oranında yükselecek ve bunun tersi de geçerli olacaktır.
Taylor Kuralı Formülü Örnekleri (Excel Şablonu ile)
Aşağıda, Taylor Kuralı Denkleminin daha iyi anlaşılması için örnekler verilmiştir.
Örnek 1
Daha iyi anlamamıza yardımcı olacak birkaç örnekten bazıları şunlardır:
Çözüm
a) Hane, artan yaşam süresi nedeniyle daha fazla tasarruf etmek istiyorsa, daha uzun bir emeklilik dönemi aramaya eğilimlidirler, bu da nihayetinde herhangi bir faiz oranında toplam talebi düşürür ve sinir oranı düşer.
b) Hükümetin maliye politikasından kaynaklanıyorsa benzer şekilde. Ani uzun vergi indirimleri, daha fazla altyapısal ve teknolojiye dayalı harcama, toplam talebi artıracağından ve nötr oranın yükselmesine yol açacağından genişleyici hale gelir.
Örnek 2
Kullanacağımız değişkenlerden bazıları ve söz konusu değişkeni yukarıdaki formüle koyarak Hedef Oranımızı hesaplayabileceğiz:
Çözüm
- Hedef Enflasyon Oranı =% 1
- Uzun Vadeli GSYİH Büyüme oranı =% 3
- İlk 2 ayda yıllık GSYİH büyüme oranı% 3,5
- Beklenen Enflasyon oranı =% 2
Hedef Faiz Oranının hesaplanması aşağıdaki gibidir -
- =% 2 + 0,5 (% 3,5 -% 3) + 0,5 (% 2 -% 1)
Hedef Faiz Oranı -
- Hedef Faiz Oranı =% 2,75
Şimdi hedef oran% .75 arttığında, enflasyon oranındaki artış ve GSYİH'da beklenen büyüme, böylece ekonomi daha iyi düzenlenebilir.
Örnek 3
Bay Noah ve Bay Kite'ın meşhur bir fitness ve spor salonu kuruluşunda finans departmanında çalıştığını ve bir finansal analist rolünü oynadığını varsayalım. GYM Departmanı, daha büyük bir meblağ yatırım yapacağı departmanlarından birinde borçlanma senetleri araştırmasında uzmanlaşma için görevlendirildiler. Şimdi 20XX diyelim, belirli bir yılda, Ekonomi uzun vadeli büyüme oranında büyümeye başladı ve enflasyon oranı% 3 olarak belirlendi. Ayrıca Federal Rezerv kısa vadeli faiz oranını% 5 olarak belirlemişti. Şimdi 05.02.20XX tarihinde, Federal Açık Piyasa Komitesi (FOMC) toplantısının, faiz oranının artırılıp artırılmayacağına karar vermek için hafta içinde yapılacağını varsayalım. Bay Noah şimdi kararı ve FOMC tarafından alınan bir kararın olası etkisini önceden tahmin etmek için bazı ipuçları arıyor.Bu yüzden Bay Kite'a aşağıdaki gerekli bilgilerle yaklaştı:
Beklenen Enflasyon oranı% 4,00 Uzun vadeli GSYİH büyüme oranı% 2,8 Devam edecek ilk 2 ayda GSYİH'nın yıllık büyüme oranı% 2,00 Şimdi FOMC toplantısının sonucunu öğrenmek istiyorsunuz:
Çözüm
Hedef kısa vadeli oranın hesaplanması için aşağıda verilen verileri kullanın
Hedef kısa vadeli oranın hesaplanması aşağıdaki gibidir:
- =% 5 + 0,5 (% 2 -% 2,8) + 0,5 (% 5 -% 3)
Hedef Kısa Vadeli Oran -
- Hedef Kısa Vadeli Oran =% 5,60
Bu yeni verilere dayanarak FOMC, kısa vadeli faiz oranını% 1,25 ile yeni hedef oran olan% 5,25'e revize edecek. Beklenen GSYİH büyüme oranı ve hedefe karşılık gelen Beklenen enflasyon oranı, bir ekonomide dengenin sağlanması ve soğuması için faiz oranının artırılmasını gerekli kılmıştır.
Örnek 4
Bir başka Pratik Endüstri Örneği bankalar açısından anlaşılacaktır:
Taylor Kuralı, Merkez Bankalarının Faiz oranını belirlemesi için bir araçtır. Faiz oranının aşağıdaki girdilere dayalı olması gerektiğini tahmin etmek için kullanılabilir:
1) Potansiyel Çıktı v / s Gerçek çıktı
2) Hedef enflasyon v / s Gerçek Enflasyon
Bu basitçe, enflasyon hedefin üzerinde olduğunda Bankaların kısa vadeli faiz oranını artırması gerektiği anlamına gelir veya
GSYİH büyüme oranı yüksektir ve enflasyon hedefin altında veya düşük GSYİH büyüme oranı olduğunda faiz oranını düşürmelidir. Bu, kısa vadede ekonomiyi istikrara kavuşturmak ve Uzun Dönemde enflasyonu dengelemek için temel bir araç olabilir. Özetle, Taylor Kuralı'nın Topluluk Bankaları üzerinde doğrudan ve dolaylı bir etkisi vardır.
Alaka ve Kullanım
Taylor Kuralı, Para Politikasını formüle ederken, Reel oranların çok önemli rol oynadığını, bu nedenle Enflasyon oranı hedef oranın üzerinde belirlendiğinde ve çıktı potansiyelin üzerinde olduğunda reel Faiz oranının dengeyi aşacağını vurgulamaktadır. Devletin, Bankaların vb. Para Politikasında kullanılabilir.
Bu kural, Politika Yapıcılar için, sonunda ortalama olarak iyi sonuçlar elde etmeye yardımcı olan sistematik bir yaklaşımla bir ekonomide politika oluşturulmasına yardımcı olduğu bir kriter olduğunu kanıtlamaktadır.
Bu kural aynı zamanda finansal piyasadaki katılımcıların para politikasının gelecekteki seyrine ilişkin beklentileri için bir temel oluşturmalarına yardımcı olur.
Bu kural sayesinde Merkez Bankası, para politikasının önemli bir aktarım mekanizması olan Kamu ile rahatlıkla iletişim kurabilir.
Özetle, Taylor'un kuralının özü, enflasyon yüksek olduğunda veya istihdam en yüksek seviyede olduğunda, Federal Rezerv'in faiz oranlarını yükseltmesi gerektiği gerçeğinde yatmaktadır. Aksine, istihdam seviyeleri ile enflasyon oranı düşükse, faiz oranları düşürülmelidir.
