Finansal Model Türleri (İlk 4) - Adım Adım Örnekler

İçindekiler

Finansal Model Türleri

Finansal Model Türleri

Finansal modeller, finansal analiz için kullanmak amacıyla şirketin finansallarının geçmiş performansına ve gelecekteki beklentilerine dayalı tahminlerini temsil etmek için kullanılır ve en yaygın finansal model türleri arasında İndirgenmiş Nakit Akışı modeli (DCF), Kaldıraçlı Satın Alma modeli bulunur. (LBO), Karşılaştırılabilir Şirket Analizi modeli ve Birleşmeler ve Satın Alma modeli.

İşte en iyi 4 finansal model türünün listesi

İndirgenmiş Nakit Akışı Modeli (DCF)
Kaldıraçlı Satın Alma Modeli
Karşılaştırılabilir Şirket Analiz Modeli
Birleşme ve Satın Alma Modeli

Her birini ayrıntılı olarak tartışalım -

# 1 - İndirgenmiş Nakit Akışı Modeli

Bu belki de değerleme metodolojilerinin bir parçası olan bir finansal modelin en önemli türlerinden biridir. Çıkarılması beklenen öngörülen serbest nakit akışlarını kullanır ve bunları, bir yatırımın potansiyel değerine ve aynı değerden ne kadar çabuk kopabileceklerine yardımcı olan Mevcut Net Değere (NPV) ulaşmak için iskonto eder.

Bu, aşağıdaki formülle ifade edilebilir:

DCF = CF1 / (1 + r) ¹ + CF2 / (1 + r) ² +… + CFn / (1 + r) ⁿ

CF1 = yıl sonundaki nakit akışı

r = İndirimli Getiri oranı

n = Projenin ömrü

NPV hesaplamasında, sermaye maliyetinin NPV'yi hesaplamak için bilindiğini varsayacağız. NPV formülü:

(NBD = Nakit Girişinin Mevcut Değeri - Nakit Çıkışının Mevcut Değeri),

NPV pozitifse, proje başka bir şekilde değerlendirilmeye değer; zarar eden bir seçenektir.

İndirgenmiş Nakit Akışı Modeli - Örnek

DCF Valaumodel'in sonuçlarını anlamak için bir örnek ele alalım:

Yıl	0	1	2	3	4
Nakit akımı	(100.000)	30.000	30.000	40.000	45.000

İlk nakit akışı, tamamı nakit girişi olan proje görevinin başlatılması için 100.000 INR'dir.

100.000 = 30.000 / (1 + a) ¹ + 30.000 / (1 + a) ² + 40.000 / (1 + a) ³ + 45.000 / (1 + a) ⁴

Hesaplamada, r =% 15.37. Böylelikle projeden getiri oranının% 15,37'den fazla olması bekleniyorsa proje reddedilmiş olarak kabul edilecektir.

Hisse Senedi Araştırmasında, DCF Analizi, şirketin temel değerini (firmanın gerçeğe uygun değeri) bulmak için kullanılır.

# 2 - Kaldıraçlı Satın Alma Modeli

Kaldıraçlı bir satın alma (LBO), önemli miktarda borç alınmış fonu olan bir kamu veya özel şirketi satın almaktır. Şirketin satın alınmasından sonra, Borç / Özkaynak oranı genellikle 1'den büyüktür (borcun çoğunluğunu oluşturan borç). Sahiplik süresince firmanın nakit akışları, borç tutarlarının ve faizin ödenmesi için kullanılır. Yatırımcılar tarafından gerçekleştirilen toplam getiri, şirketin çıkış akışı (FAVÖK veya FAVÖK) ve zaman ufku boyunca ödenen borç miktarı ile hesaplanır. Bu tür bir strateji çoğunlukla kaldıraçlı finansmanda, gelecekte bir kârla satmak için şirketler satın almak isteyen Özel Sermaye firmaları gibi sponsorlarla kullanılır.

Profesyonel olarak LBO Modellemeyi öğrenmek istiyorsanız, 12+ saatlik LBO Modelleme Kursuna bakmak isteyebilirsiniz.

LBO Modeli Örneği

Açıklayıcı bir örnek aşağıda Parametreler ve Varsayımlar ile belirtilmiştir:

XYZ Özel Sermaye ortakları, Sıfırıncı Yıl sonunda ABC hedef şirketini beş kat ileri FAVÖK satın alır (faaliyetlerin başlamasından önce)
Borç / Özkaynak oranı = 60:40
Borç için ağırlıklı ortalama faiz oranının% 10 olduğunu varsayalım
ABC, 1. yılda% 40 FAVÖK marjı ile Satış Gelirinde 100 milyon $ 'a ulaşmayı bekliyor.
Gelirlerin yıllık% 10 artması bekleniyor.
FAVÖK marjlarının yatırım süresince sabit kalması bekleniyor.
Sermaye Giderlerinin her yıl satışların% 15'i olması bekleniyor.
İşletme işletme sermayesinin her yıl 5 milyon dolar artması bekleniyor.
Amortismanın her yıl 20 milyon dolara eşit olması bekleniyor.
Sabit vergi oranının% 40 olduğunu varsayarsak.
XYZ, 5. Yıldan sonra hedef yatırımdan, girişte kullanılan aynı FAVÖK çarpanıyla çıkar (12 ayın 5 katı FAVÖK) - bkz.

5.0 giriş modeli kullanılarak, ABC Target Company'nin satın alma fiyatı için ödenen fiyat, 1. Yıl FAVÖK (100 milyon $ gelir üzerinden% 40 FAVÖK marjını temsil eder) çarpılarak hesaplanır. Dolayısıyla, satın alma fiyatı = 40 * 5 = 200 milyon dolar.

Borç ve öz kaynak finansmanı, Borç: Özkaynak oranı = dikkate alınarak hesaplanır.

Borç payı =% 60 * 200 milyon dolar = 120 milyon dolar

Öz sermaye payı =% 40 * 200 milyon = 80 milyon dolar

Yukarıdaki varsayımlara dayanarak tabloyu şu şekilde oluşturabiliriz:

(mm cinsinden $)			Yıllar
	1	2	3	4	5	6
Satış geliri	100	110	121	133	146	161
FAVÖK	40	44	48	53	59	64
Eksi: Depr ve Amortisman	(20)	(20)	(20)	(20)	(20)	(20)
EBIT	20	24	28	33	39	44
Daha az: İlgi	(12)	(12)	(12)	(12)	(12)	(12)
EBT	8	12	16	21	27	32
Eksi: Vergiler	(3)	(5)	(7)	(8)	(11)	(13)
PAT (Vergi Sonrası Kar)	5	7	9	13	16	19

Beşinci yılın sonundaki çıkış değeri, beşinci yıla değil, altıncı yıla ait gelir tablosu olan Yönlendirme FAVÖK katına dayalı olacağından lütfen unutmayın.

Kümülatif Kaldıraçlı Serbest nakit akışı aşağıdaki şekilde hesaplanabilir:

(mm cinsinden $)			Yıllar
	1	2	3	4	5	6
EBT (Vergiden etkilenen)	5	7	10	13	16
Artı: D&A (Nakit dışı harcama)	20	20	20	20	20
Eksi: Sermaye Harcaması	(15)	(17)	(18)	(20)	(22)
Eksi: Net İşletme Sermayesinde Artış	(5)	(5)	(5)	(5)	(5)
Serbest Nakit Akışı (FCF)	5	6	7	8	9

1. yıldan ^5. yıla kadar olan FCF, tüm FCF'nin borç ödemesi için kullanıldığı varsayılarak, borç tutarının ödenmesi için kullanılabileceğinden , 6. yıla ait bilgileri dikkate almamıza gerek yoktur. Çıkış iadeleri şu şekilde hesaplanabilir:

Çıkışta Toplam İşletme Değeri = TEV Çıkışını hesaplamak için çıkış çoklu çıkışında 5,0 kez FAVÖK'ü ileri almak. 64 mm X 5.0 çoklu = 320 milyon $

Çıkıştaki Net Borç (Son Borç olarak da bilinir) aşağıdaki şekilde hesaplanır:

Son Borç = Başlangıç Borç - Borç Ödemesi (120 mm - 34 mm Kümülatif FCF = 86 mm)

Kapanış Özsermaye Değeri = TEV'den Çık - Borç Sonu (320 mm - 86 mm) = 234 mm

Para Çarpanı (Aylık) EV getirisi şu şekilde hesaplanır: (EV Sonu / EV Başlangıcı) = (234 mm $ / 80 mm = 2,93 katı MoM)

Aşağıdaki tablo, beş yıllık MoM katlarına göre IRR'yi tahmin etmek için kullanışlıdır:

5 yılda 2,0x MoM ~% 15 IRR

Beş yılda 2,5x MoM ~% 20 IRR

5 yılda 3.0x MoM ~% 25 IRR

5 yılda 3,7x MoM ~% 30 IRR

Bu nedenle, yukarıdaki durum için zımni IRR'nin yaklaşık% 25 veya bunun biraz altında olduğunu varsayabiliriz.

# 3 - Karşılaştırılabilir Şirket Analiz Modeli

Karşılaştırılabilir bir şirket analizi (CCA), aynı sektördeki benzer büyüklükteki diğer işletmelerin metriklerini kullanarak bir firmanın değerini değerlendirmek için kullanılan bir süreçtir. Benzer şirketlerin EV / FAVÖK gibi benzer değerleme katlarına sahip olacağı varsayımı altında çalışır. Ardından, yatırımcılar belirli bir şirketi rakipleriyle göreli olarak karşılaştırabilir.

Genel olarak, karşılaştırılabilir şirketler için seçim kriterleri aşağıdaki gibi ikiye ayrılabilir:

İş profili	Finansal Profil
Sektör	Boyut
Ürünler	Karlılık
Müşteri ve Son Pazarlar	Büyüme Profili
Dağıtım kanalları	Yatırım getirisi
Coğrafya	Kredi notu

Karşılaştırmalı analiz için dikkate alınan en ayrılmaz katlar şunlardır:

PE Çoklu

"Çoklu Fiyat" veya "Çoklu Kazanç" olarak da bilinen PE Değerleme Çarpanı şu şekilde hesaplanır:
Hisse başına fiyat / Hisse Başına Kazanç VEYA Piyasa Değeri / Net Gelir
Bu çarpan, bir yatırımcının her bir $ kazanç için ödemeye hazır olduğu fiyatı gösterir.

EV / FAVÖK Çarpanı

Diğer bir ortak katsayı ise şu şekilde hesaplanan EV / FAVÖK'dür: İşletme Değeri / FAVÖK
EV tüm işletmeleri temsil ettiğinde (Ortak Özsermaye + Net Borç + İmtiyazlı Hisse + Azınlık Faizi).
Bu, sermaye yapısının etkisini etkisiz hale getirmeye yardımcı olur. FAVÖK, faiz bileşeninden önce olduğu için hem borç hem de hisse senedi sahiplerine tahakkuk etmektedir.

Fiyatın Defter Değeri Oranı

PBV Oranı, Fiyat / Defter oranı, bir hissenin Piyasa Fiyatı / Hisse başına Defter Değeri veya Piyasa Kapitalizasyonu / Toplam Hissedar Özsermayesi olarak hesaplanan bir öz sermaye katsayıdır.

Karşılaştırmalı bir değerleme yapmak için akılda tutulması gereken adımlar şunlardır:

Karşılaştırılabilir endüstrilere ve temel özelliklere sahip bir grup rakip / benzer şirket seçin.
Piyasa kapitalizasyonunu hesaplayın = Hisse Fiyatı X Tedavüldeki hisse sayısı.
Kurumsal Değeri Hesaplayın
Şirket dosyalarındaki tarihsel formülleri ve yönetim, öz sermaye analistleri vb.
Finansal bilgilerin arkasındaki gerçeği yansıtan, firmanın nasıl performans gösterdiğine dair bir tahmin sunacak çeşitli spread katlarını hesaplayın.
Emsal grup için uygun kıyaslama değerleme çarpanını seçerek hedef şirkete değer verin ve bu çarpana dayalı olarak hedef şirketi değerlendirin. Genellikle bir ortalama veya medyan kullanılır.

Karşılaştırılabilir Şirket Analiz Modeli - Örnek

Yukarıdaki tablo, Box Inc. için karşılaştırılabilir karşılaştırmadır. Gördüğünüz gibi, sol tarafta bir şirketler listesi ve sağ tarafta ilgili değerleme katları var.
Değerli katlar arasında EV / satış, EV / FAVÖK, Fiyat FCF vb. Bulunur.
Box Inc.'in adil değerlemesini bulmak için bu endüstri çarpanlarının ortalamasını alabilirsiniz.
Daha fazla ayrıntı için lütfen Kutu Değerlemesine bakın

# 4 - Birleşme ve Satın Alma Modeli

Yatırım Bankacılığı kardeşliği, finansal model türünü yaygın olarak kullanır. Birleşme modellemesinin temel amacı, satın almanın devralanın EPS'si üzerindeki etkisini ve bu EPS'nin endüstride nasıl karşılaştırılabilir olduğunu göstermektir.

Bir M&A modeli oluşturmanın temel adımları aşağıdaki gibidir:

Bu modelin odak noktası, iki kuruluşun birleşmesinden sonra bilançonun oluşturulmasını içerir.

Bu modelin kaynaklar ve kullanıcılar modeli bölümü, bir M&A işlemindeki fon akışına ilişkin bilgileri içerir, özellikle de paranın nereden geldiği ve paranın nereye doğru kullanıldığı. Bir yatırım bankacısı, fonların kaynaklarını temsil eden hedef şirketin satın alımını finanse etmek için çeşitli Öz Sermaye ve Borç araçlarıyla toplanan para miktarını ve eldeki nakit miktarını belirler. Fonların kullanımı, hedefi satın almak için giden parayı ve işlemi tamamlamak için gereken çeşitli ücretleri gösterecektir. En önemli faktör, Kaynakların Fonların Kullanımına Eşit Olması gerektiğidir.

Eldeki Nakit = Fonların Toplam Kullanımı - Eldeki nakit hariç toplam fon kaynakları =

(Hisse Senedi Alımı + İşlem Ücretleri + Finansman Ücretleri) - (Özsermaye + Borç)

Şerefiye: Satın alan şirketin Bilançosunda, hedefin Bilançosundaki Net Maddi Varlıkların Defter Değerini (yani Toplam Maddi Varlıklar - Toplam Yükümlülükler) aşan bir fiyat için bir hedef aldığında ortaya çıkan bir varlıktır. İşlemin bir parçası olarak, hedef şirketin satın alınan varlıklarının bir kısmı genellikle "yazılacak" - varlıkların değeri işlemin kapanmasıyla artacaktır. Varlık değerlemesindeki bu artış, Alıcının bilançosundaki Diğer Maddi Olmayan duran varlıklarda bir artış olarak görünecektir. Bu, varsayılan vergi oranı çarpı Diğer Maddi Olmayan varlıklara yazılan Ertelenmiş Vergi yükümlülüğünü tetikleyecektir.

Bir M&A işleminde yaratılan şerefiyeyi hesaplamak için kullanılan formül:

Yeni Şerefiye = Özkaynak satın alma fiyatı - (Toplam Maddi Varlıklar - Toplam Yükümlülükler) - Varlıkların yazılması * (1-Vergi oranı)

Şerefiye uzun vadeli bir varlıktır, ancak Değer Düşüklüğü bulunmadıkça asla amortismana tabi tutulmaz veya itfa edilmez - edinilen işletmenin değerinin ilk alıcının ödediğinden daha düşük olduğu belirlenirse. Bu durumda, şerefiyenin bir kısmı tek seferlik gider olarak "silinecektir", yani şerefiye eşit miktarda değer düşüklüğü ücreti kadar azaltılacaktır.