Genişletici Politika Tanımı
Genişletici politika, hükümetin, ekonomik yavaşlama ve durgunlukla mücadele etmek amacıyla, devlet harcamalarını artırmak, harcanabilir geliri artırmak için vergi oranını düşürmek gibi bütçe araçları kullanarak ekonomideki para arzını artırdığı bir ekonomi politikası olarak tanımlanmaktadır.
Genişletici Politikanın Anlaşılması
Genişletici politika, ekonomiye daha fazla para aşılayarak toplam talebi artırır. Nakit genişlemesi aşağıdaki yöntemlerle yapılır:
- Vergi indirimleri ile tüketicilerin harcanabilir gelirini artırarak pazarda talep yaratmak .
- İş yatırımlarını artıracak işletme vergilerini düşürerek şirketlerin Vergi Sonrası Karını (PAT) Artırmak.
- Hükümetin farklı sektörlerde talep yaratmak için yaptığı harcamaları artırmak ve ayrıca nihai mal ve hizmetlere yönelik harcamalarını artırmak için eyalet ve yerel yönetimlere ek hibeler sağlar.
Genişletici Politika Örnekleri
Aşağıda genişletici politika örnekleri verilmiştir.
Örnek 1
ABD kongresi% 3 enflasyon,% 8 işsizlik,% 1 GSYİH büyüme oranı ve% 5 bütçe fazlası olan Utah eyaletine uygun maliye politikaları geliştirecek. ABD Kongresi'nin ekonomi danışmanlarından biri olan Bay Adams, Utah'ın düşük enflasyon, yüksek işsizlik, düşük GSYİH büyümesi ve yüksek bütçe fazlası olduğunu analiz ettiğinden, bu açıkça Utah'ın şu anda ekonomik döngünün durgunluk aşamasında olduğunu ve bir desteğe ihtiyacı olduğunu gösteriyor. çevrimi tersine çevirmek için.
Bu yüzden Bay Adams, yüksek bütçe fazlasının vergi indirimi önerdiğini ve ayrıca federal hükümetin, piyasada talebi artırdığımız ve aynı zamanda istihdam fırsatları yarattığımız sektörlerdeki harcamalarını artırmasını önerdiği bir genişletici politika hazırladı.
Örnek 2
Genişleyici para politikasının bir başka örneği de ABD'deki büyük resesyon dönemiydi. Konut fiyatı yeni bir seviyeye düştüğünde ve ekonomi de önemli ölçüde yavaşladığında, federal rezerv, kısa vadeli borçlanma oranını 2007 ortasında% 5,25'ten Aralık 2008 sonunda% 0'a düşürmeye başladı. Ekonomi hala yapmadı. herhangi bir toparlanma belirtisini yansıttığından, federal rezerv, ekonomiye milyarlarca dolar akıtarak, Ocak 2009'dan itibaren devlet tahvillerini ve tahvillerini satın almaya başladı.
Genişletme Politikasının Araçları
Aşağıdaki gibi genişletici politika araçları -
- Kısa Vadeli Faiz Oranlarında Düşüş - Tüm merkez bankaları, ticari bankaların likidite sıkıntısını kapatmak için kendilerinden kredi alma oranlarını düşürür. Dolayısıyla bu, ticari bankalara kısa vadeli krediler için uyguladıkları faiz oranlarını düşürme alanı verir.
- Zorunlu Karşılıklarda Azalma - Merkez bankaları, ticari bankalar tarafından rezerv olarak tutulması gereken miktarı azaltacak, bu da bankalara daha fazla likidite sağlayacak, dolayısıyla ödünç verilebilir fonda artışa yol açacaktır.
- Menkul Kıymetlerin Geri Alımı - Hükümet, ekonomiye daha fazla likit fon sağlamak için Yurtiçi ve Kurumsal yatırımcılardan büyük miktarda devlet tarafından çıkarılan menkul kıymetleri ve tahvilleri geri almaya karar verebilir.
- Kamu Harcamalarında Artış - Hükümet, ekonomiyi canlandırmak ve daha fazla yatırım çekmek için farklı sektörler için çeşitli politikalar ve yardım paketleri geliştiriyor.
- Vergi İndirimleri - Harcanabilir geliri artırarak talep yaratma fikriyle hükümet, Bireysel vergileri ve İşletme vergilerini düşürdü.
Genişletme Politikasının Etkisi
Genişletici bir politikanın faiz oranı ve toplam talep üzerindeki etkileri aşağıdaki gibidir:
# 1 - Faiz Oranı Üzerine
Kaynak: Opentextbc.ca
Şekilde gösterildiği gibi, orijinal denge (E0) 10 milyar dolarlık borçlanma% 8 faiz oranıyla sağlandığında oluşur. Hükümetin genişletici bir para politikası, fon arzını artıracak ve dolayısıyla ödünç verilebilir fonların arzını sağa S0'dan S1'e kaydıracak ve dengede, düşük faizle daha fazla kredinin mevcut olduğu E1 pozisyonuna doğru kaymaya yol açacaktır. oranı. Ekonomideki nakdi azaltacak ve böylece borçlanmayı pahalı hale getirecek borç verilebilir fon arzını azaltacak daraltıcı ekonomi politikası durumunda senaryo tam tersi olacaktır.
# 2 - Toplam Talep Üzerine
Genişletici bir politika, bankalarla borç verilebilir fonların sayısını artırarak faiz oranlarının düşmesine neden olurken, vergi indirimi ile birleştiğinde politika tüketicinin cebindeki parayı da arttırır. Daha fazla harcanabilir gelir tüketicinin satın alma gücünü artıracak ve pazarda talep yaratacaktır.
Avantaj
Aşağıda, genişletici politikanın avantajları verilmiştir.
- Çarpan Etkisi - Daha fazla hükümet harcaması, halkın eline daha fazla para girişine yol açar ve vergi oranı indirimi gibi politikalar da harcanabilir gelirlerini artırır, bu da ek harcamalara ve talep yaratılmasına ve Ekonomik Büyümeye yol açar.
- Yatırımda Artış - Genişletici Politika, bu hükümet altında, küçültülmüş ve nakit kısıtlı işlere para yatıran ve işletmeye teşvik sağlayan Devlet Yatırımlarında bir artış anlamına gelir. Özel yatırım, hükümetten fon akışı sektördeki büyümeyi teşvik edeceği için kademeli olarak toplanıyor.
- İşsizlikte Azalma - Genişletici Politika, piyasada talep yaratan özel ve kamu yatırımlarında artışa yol açmaktadır. Böylece, talebi karşılamak için üretim vardiyaları artmakta ve bu da daha fazla istihdam yaratılmasına yol açmaktadır.
Dezavantajları
Aşağıda verilenler, genişletici politikanın dezavantajlarıdır.
- Enflasyonda Artış - Ekonomiye daha fazla para girişi enflasyonu artıracak, enflasyon bir seviyeye kadar iyi ve eğer girişler düzgün izlenmezse yüksek enflasyona yol açarak ekonomiyi olumsuz etkileyebilir.
- Para Birimi Devalüasyonu - Daha yüksek döviz girişi, ekonominin ithalat harcamalarına ek bir yük getirebilecek para biriminin değerini düşürecektir.
- Kalabalık - Genişletici Politika, özel sektördeki yatırımın düşmesine neden olabilir çünkü yatırımcılar genellikle güvenli bir yatırım oldukları için kurumsal borç yerine devlet borcunu tercih ederler. Genişletici politika kapsamında, hükümetin daha fazla fona ihtiyacı var ve bu nedenle yatırımcıları çekmek için daha yüksek faiz oranlarında tahvil ihraç edecek, bu şirket borcu talebini azaltacak ve özel sektöre zarar verecektir.
Sonuç
Genişletici Politika, hükümet tarafından ekonomik büyümeyi zorlamak ve yatırımı ve toplam talebi artırmak için kullanılan makroekonomik politika türüdür. Ekonomiyi durgunluktan çıkarmak için ekonomik yavaşlama sırasında kullanılmak üzere Keynesyen ekonominin verdiği çare.
